Cairns, sugarcane country

19 oktober 2012 - Cairns, Australië

Gisterochtend zijn we aangekomen in Cairns, de taxi bracht ons naar het autoverhuurbedrijf waar we 'onze' auto ophaalden. Wel een beetje spannend om links te rijden, maar het is een moderne auto van alle gemakken voorzien. Via de Touristoffice vonden we al snel een heerlijk hotel aan het strand. Langs het strand was houten voetpad aangelegd; aan de ene kant dus de zee (met pelikanen) en aan de andere kant de meest fantastische palmbomen en andere prachtig bloeiende bomen; fel geel, rood,roze, een lust voor het oog. Het is hier nu 28 graden en dat bleek toch zoveel aangenamer dan Darwin dat we nu het gevoel hadden in een soort paradijs te zijn terecht gekomen, ook omdat er een heerlijk windje stond.

De huizen en gebouwen hier hebben mooie pastelkleuren oker, terra, geel, roze, blauw, dat is mooi om te zien. Verder is alles schitterend mooi aangelegd met prachtige plantsoenen. En de vogels die hier rondvliegen !! Aan de boulevard was ook nog een prachtig openbaar zwembad (met toezicht) direct grenzend aan de zee; de zee zelf ziet er heel aanlokkelijk uit (met een mooi zandstrand), maar er wordt niet in gezwommen vanwege ja alweer de gevaarlijke zoutwaterkrokodillen of de minstens zo gevaarlijke 'stingers' een kwallensoort, overal staan borden dat er niet gezwommen mag worden of op eigen risico. Alles is bijzonder. We zijn weer naar een grote shopping mall geweest (een enorm winkelcentrum vglbaar met die in Amerika) waar we een mobieltje voor hier in Australië hebben gekocht.

Vanmorgen op weg met de auto naar het noorden. Onderweg een mooie wandeling gemaakt in de Catana wetlands, een waterrijk gebied met veel vogels. Het was een prachtige wandeling. We genieten allebei volop al heeft Jan het toch wel wat moeilijk met het idee van die krokodillen die zomaar ergens naar je kunnen liggen gluren. Daar kwam hier nog een groot soort python ( tot 5 meter) bij .... We kunnen jullie verzekeren dat je dan toch anders wandelt met die kennis. Jullie moeten weten dat die zoutwaterkrokodillen ons echt zien als prooi en dus gewoon toeslaan als ze de kans krijgen terwijl die slangen dat niet zullen doen tenzij ze zich in het nauw gedreven voelen.

Verder noordelijk - we reden vlak langs de kust - werd het steeds meer rainforest-achting dwz vochtiger en veel palm- en bananenbomen. Daarbij kwam dat de zon niet meer scheen, maar dat het af en toe zelfs regende; warme, vochtige lucht, het deed aan als in  Thailand of Indonesië. Er zijn hier veel sugarcane-velden. De velden met het suikerriet zijn heel groen. Als we hier koffie bestellen krijgen we er ruwe rietsuiker bij.

We zitten nu in Mossman, een klein dorpje aan de rand van Daintree National Park. We verblijven in een schitterende B & B, met een grote veranda met zicht op een enorme (lager gelegen) tropische tuin waarin we de meest fantastische vogel(tjes) kunnen zien. Inmiddels is het donker geworden en is er een koor van krekels en cicaden aan de gang, naast nog steeds de roepen en schreeuwen van vogels (net Burgers Bush). We zullen vast lekker slapen, ondanks de warmte, omdat de muren van onze kamer voor een groot deel van gaas zijn. We hebben nu vast geen airco nodig.

Groet van ons 2

 

 

Foto’s

6 Reacties

  1. Wim en Winnie:
    19 oktober 2012
    zo veel te fotograferen. Ik neem aan dat Jan ontzettend veel plezier beleefd aan z'n nieuwe camera, ben heel benieuwd naar de foto's
    groet Wim
  2. Judith van Tinteren:
    19 oktober 2012
    Zo, wat een verhalen...om bij weg te dromen. Waar blijven de foto's?
    Vandaag is het hier in Wageningen trouwens abnormaal mooi weer en warm voor de tijd van het jaar! Het was 20-23 graden! Heerlijk en ik was nog vrij ook! Maar helaas geen pelikaan gezien.

    We genieten van jullie reisverslagen, dus ga vooral door en geniet! En laat je niet opeten door zo'n enge krokodil!
    Liefs van Joost, Matz, Famke en Judith
  3. Paul en Vronie:
    20 oktober 2012
    Conclusie: niet teveel lezen, Jan. Wat niet weet, dat niet deert. Gewoon lekker wandelen en genieten!
  4. K. Ruiter:
    20 oktober 2012
    Ha Jan en Elvira, ik ben een beetje jaloers op jullie, alle te gekke dingen die jullie doen! En vooral ook de dieren die jullie tegen komen ( zelfs al zou het een python zijn ;-). In Suriname moesten we t nl hebben van een wandelende tak en een kikker ;-( ). Als wij weer eens naar Australiee gaan mag jij me helpen E4 met plannen. Veel plezier gaan jullie ook naar Cape Tribulation ( of zoiets)? Lfs, Karin
  5. Henkjan:
    21 oktober 2012
    Het voegt weer een heleboel toe. Ga door en blijf genieten en ik ben het wel met de vorige reactie eens. Mogen wij via foto's ook meegenieten? Het is surrogaat maar geeft wel een indruk!
  6. Jeannine:
    2 november 2012
    Wauw ik ben jaloers! Sorry Jan ik had geen anti krokodillenolie!