Onze laatste dag in Australie.....

Tja het is zover, onze laatste dag hier is aangebroken. De koffer zal opnieuw gepakt moeten worden (ze worden steeds wat zwaarder...), we gaan misschien nog even naar het Shipwreckmuseum en vanavond gaan we samen met Lynne en Martin uiteten bij wijze van afscheid.

In bed heb ik de reis nog eens aan me voorbij laten gaan;  
de start in Darwin, waar we allebei nog erg aan de warmte moesten wennen 38 graden overdag en 32 in de nacht. De tocht door Kakadu National Park, de eerste kennismaking met de typische flora; eucalyptus en melaleuca's en fauna van Australie; de wallibie's, de lizzards, de 'saltie's' en de vliegen! De periode in Queensland; zo bijzonder door het tropische regenwoud met weer een heel eigen flora en fauna; de 'wait-a-while', de raintree's met hun enorme kruin, de tocht met de Aboriginal broers om met een speer crab te spiezen, het speuren naar platypus, de prachtige turkooise zee waar je niet in kunt zwemmen vanwege 'saltie's of sting-rays, terwijl het er zo aanlokkelijk uitziet. 
Metropool Sydney; het ophalen van herinneringen; Manly, South Downingstreet, Darling Harbour en het prachtige Opera-house.  De eerste rit met de campervan...... The Blue Mountains, Jervis Bay, waar nog steeds veel papegaaitjes en parkieten rondvliegen en er 's avonds wallibie's rondhoppen en waar we heel mooi de white-bellied sea-eagle! hebben kunnen zien.
Eden waar we walvissen zagen en Otway National Park waar in elke boom wel een of meerdere koala's zaten en waar we 's nachts wakker werden van het gebrul van de mannetjes op zoek naar een willig vrouwtje.
De tocht over de Victorian Alps, richting Bendigo waar we een goudmijn bezochten, waar we een beetje goud aan over hebben gehouden.
Het bezoek aan tante Carmel in Geelong, herinneringen ophalen en oude familiefoto's bekijken, geimponeerd door het houtsnijwerk en de prachtige schilderijen die oom Gerard allemaal gemaakt heeft. 'Evening-tea'  with the family.
De schitterende Grampians, ruig en indrukwekkend, waar we een 'zware' tocht gemaakt hebben om de top van de berg te bereiken terwijl het bloedjeheet was (we hadden als beloning wel een schitterend uitzicht). De camping daar, waar 's avonds kangeroe's en emoe's rondliepen en waar Jan op een bepaald moment een groep kangeroe's in volle vaart op zich af zag komen omdat ze werden opgejaagd door de jonge hond van de campingeigenaar. Waar we 's ochtends gewekt werden door horden 'silver-crested cockatoe's' (wit met een gele kuif) die oorverdovend krijsten of anders door een groep kookaburra's met hun kakelend gelach. (al die bijzondere vogelgeluiden hier!)
De overnachting in Coorong Camp, een Aboriginal dorp, waar we mochten overnachten en een enorme keuken tot onze beschikking hadden en waar we een heel mooi museumpje hebben bezocht.
De camping aan het strand in Adelaide en in de Barossa Valley, waar we bij Jacob's Creek Winery een heerlijke lunch hebben gehad, natuurlijk met bijpassende wijn.
En dan de campervan; ik moest er in het begin wat aan wennen, maar wat hebben we genoten van ons huisje op wielen! Wat was het heerlijk om 's avonds (vaak al om zeven uur!) naar bed te gaan, de gordijntjes te sluiten en nog een beetje te lezen; 's nachts als ik wakker werd, deed ik het gordijntje een beetje open en dan keek ik in de pikzwarte lucht met de schitterende sterrenhemel; het zuiderkruis en de drie sterren op een rij die, volgens een Aboriginal legende, de drie broers voorstellen die de reuzenemoe moesten doden. Of 's ochtends om 6 uur, om te constateren dat de lucht alweer strakblauw was en de zon al aardig warm! Vlug eruit, een nieuwe dag! Het inleveren van de campervan met toch wel een beetje pijn in het hart; 3800 km op de teller.
De aankomst in Perth, weer even wennen, we hoeven niet meer op zoek naar een camping of toch wel? maar dan in een cabin; slechte ervaring: vies,stoffig en cockroaches van wel 4 cm. groot.
Het bezoek aan George en Belinda, heerlijk comfortabel, lekker geslapen en wat een mooie plek daar in Australind aan de Harvey River, waar pelikanen op het water dobberen en zichtbaar vissen verschalken.
De rit naar Walpole aan de Southen Ocean, door de bossen van de reusachtige bomen Karri's en Tingles. Zo hoog zijn die bomen (50 tot 60 m) en zo groot is de omtrek van de boom onderaan (13 tot 24 m.) dat men er wel een auto in zou kunnen parkeren, wat vroeger voor de grap ook gedaan werd, maar tegenwoordig gaat men toch wat zorgvuldiger met de bomen om. Deze woudreuzen van wel 400 jaar oud! We konden maar niet uit over de grootte van de bomen. Daar zijn onze dikke beuken in Doorwerth, toch ook aardige exemplaren, maar kleintjes bij.
Het bezoek aan Lynne en Martin, waar het weer net zo gastvrij is als 25 jaar geleden toen ik een tijdje bij hen heb in gewoond.
Ons verblijf in Cervantes, om daar de pinnacles te bekijken en waar ik eindelijk gewoon in de oceaan kon zwemmen zonder enge beesten, of... zagen we daar toch een haai gaan...?

We maken ons op om te vertrekken, weer richting Nederland, met een schat aan nieuwe ervaringen omdat we zoveel gezien en gedaan hebben. Het is zoals Jan zegt "een heleboel vakanties ineen"  geweest. Schitterend.

Maar we zijn er nog niet helemaal! We hebben nog twee hele dagen Hong Kong voor de boeg, vast ook leuk!