Cape Tribulation, 21 oktober 2012

Voor we naar het noorden afreisden, zijn we eerst met twee Aboriginal broers - Brandon & Linc - op jacht gegaan naar... Het was eb en dan kun je in het enkel- tot kniediepe water van alles vinden zoals 'mud-crabs' en 'scallops'. De krabben worden gespiesd met een speer, dus eerst kregen we daar nog les in van Brandon. Wij en nog vier anderen ( Amerikanen) gingen met Linc mee. Na twee flinke krabben te hebben gevangen en nog een paar scallops, gingen we de mangrovebossen in die hier overal langs de kust groeien. Jan en ik moesten wel even wat overwinnen; we zakten tot over onze enkels in de dikke, vette modder en dan moesten we ook nog over die mangrovewortels klauteren. Het viel niet mee maar tussen die wortels hebben we ook nog een aantal mosselen gevonden die hier een ronde schelp hebben in plaats van een ovale zoals in Europa. Toen moesten we ons al weer aardig gaan haasten omdat het water weer op kwam zetten en je anders de kans loopt vast te komen te zitten in de mangroven. We zijn toen met Brandon en Linc naar hun huis gegaan, waar de krab, de scallops, de mosselen en alikruikjes door hen werden bereid en we heerlijk hebben zitten smullen. We vonden het beiden een geweldige ochtend.

Vervolgens zijn we verder naar het noorden gereden en met de veerboot de Daintree-rivier overgestoken. We kwamen toen in het echte Daintree national park. Het is echt tropisch regenwoud, met enorme bomen, cycadeeen (de planten die we ook thuis hebben)  varenbomen, lianen enz. We overnachten in Cape Tribulation Beachhouse, waar we een leuk huisje midden in het regenwoud hadden. Van daaruit konden we naar het strand lopen. Het unieke van dit gebied is dat het regenwoud tot vlak aan het strand komt. Die nacht heeft het de hele nacht geregend; het regent hier gemiddeld 100 mm per maand. Maar overdag was het weer droog, bewolkt en warm. We hebben twee nachten doorgebracht in het huisje, tijdens een nacht werden we opgeschrikt door een enorme muis, rat ? die naast het bed in de open kast zat.  Hij probeerde in onze etenstas te komen, had dit natuurlijk geroken. We wisten niet hoe we hem kwijt moesten raken (of hoe hij uberhaupt binnengekomen was!), maar uiteindelijk verdween hij door een spleet onder de deur door.

Vandaag - 23 okt. - zijn we weer terug naar Mossman gegaan. Op de terugweg hebben we een bezoekerscentrum bezocht met allerlei wetenswaardigheden over het tropische regenwoud. Een van de mogelijkheden was een toren te beklimmen waarmee je tot op grote hoogte de bomen van het woud kunt bekijken - zo'n 25 - 30 m. hoog. Verder werd er van alles verteld over de flora en fauna van het woud, maar ook hoe de Aboriginals hun voedsel en geneesmiddelen in het woud vergaren.  Helemaal boven - ter hoogte van de boomtoppen - bleken heel veel vlinders te zweven; op die hoogte bloeien de bomen namelijk. Dat zie je niet als je op de grond loopt! Er waren daar ook veel papagaai-achtige vogels. Het was bijzonder en erg de moeite waard.

Nu zijn we weer terug in de B & B in Mossman waar we een paar dagen geleden ook waren. Het is leuk om weer op een plaats te komen waar je eerder ook geweest bent; je hebt dan net een beetje het gevoel dat je thuis komt. We werden ook enthousiast ontvangen door Chris en Mandy, de eigenaren van de B & B.

Morgen vertrekken we naar de Atherton tablelands, een meer landinwaarts en hoger gelegen gebergte.