The Great Ocean Road

Deze beroemde weg loopt vanaf Geelong naar Warrnambool (dus in de richting van Adelaide). Het is een schitterende kustweg, hij is aangelegd na WO 1, als werkverschavingsproject voor de teruggekeerde soldaten en als eerbetoon aan de omgekomen soldaten. Later werd het ook een werkverschaffingsproject voor de werklozen tijdens de depressie van 1932. De weg werd aangelegd met pikhouweel! De kust is erg rotsig, met hoge kliffen en af en toe een baai met een zandstrand. Deze zijn vooral geliefd bij de surfers, want er zijn schitterende hoge golven. Na Wye River reden we in de richting van een klein national park; Otway National Park. Op de punt van dit park aan de kust staat een vuurtoren die bezocht kan worden.

Onderweg hebben we nog Maits Rest bezocht, een schitterend bos van boomvarens met daartussen eucalyptusbomen zo groot dat je je ogen niet geloofd! Het was zo mooi dat dit toch wel een hoogtepunt in deze reis was. Afijn 's middags kwamen we aan in Otway National Park. In dit park is maar één camping, een hele kleine. Daar zijn we naar toe gegaan, er waren nauwelijks mensen. We vonden een mooi plekje en toen ik op zoek ging naar de keuken, stak er ineens een koala voor me het pad over. Ik ging op een holletje  naar Jan om het hem te vertellen. Jammer dat hij het nu niet gezien had.
We zouden vanaf de camping naar de vuurtoren wandelen. Dat bleek een flinke wandeling te zijn! Af en toe regende het ook nog, een soort fijne nevel. We hebben toch veel koala's gezien onderweg! De een na de andere, met of zonder jong. Enig! Toen we tegen de schemering terug kwamen bij de camping, hoorden we van verschillende kanten een soort grommend diep geluid, dat bleken de mannetjeskoala's te zijn die op zoek waren naar een vrouwtje (vergelijk het burlen van de edelherten op de Veluwe). Dat hebben we de hele nacht gehoord!

We vertrokken met regen, maar allengs klaarde het op en tegen de tijd dat we bij 'Twelve Apostels' waren; een van de hoogtepunten langs de Great Ocean Road, scheen de zon en hadden we een blauwe lucht. The Twelve Apostels zijn een twaalftal stenen pilaren (rotsen) langs de kust (Googlen), zo geërodeerd in de loop van miljoenen jaren. Ze waren mooi om te zien vooral met de spectaculaire branding er om heen. Er waren hier veel toeristen (vooral Aziaten), dat hebben we nog niet zo meegemaakt.

Hierna moesten we beslissen of we de Great Ocean Road verder zouden vervolgen richting Aidelaide. We besloten weer rechtsaf te gaan, het binnenland in, richting The Grampians, een bekend National Park. Daar zijn we eergisteren aangekomen. Het is een bergachtig, ruig gebied in een overigens vlak landschap. We hebben daar gisteren een canyonwalk gemaakt naar de zgn. Pinacle; een uitstekende rotspunt, naar schatting zo'n 600 m. boven het dorp Halls Gap, waar we ook op de camping staan. Het was een pittige wandeling bij een temperatuur van zo'n 32 graden!! Beetje afzien wel, maar wat kun je daarna genieten van een ijskoude milkshake....

Vandaag hebben we besloten om een rustdag te nemen! Nog niet echt eerder gedaan! Leuke van deze camping is dat de eigenaresse een Nederlandse is en uit Oss komt! We hebben op dezelfde middelbare school gezeten. Er is hier heel veel 'wildlife' op de camping, zoals kangaroe's (ook de grote soort), emoe's en wel honderden witte kakatoe's die met veel kabaal rondvliegen. Horen en zien vergaat je soms.

Morgen verder richting Aidelaide, eerst gaan we weer terug naar de kust, omdat het traject van hier naar Aidelaide minder interessant is. Eind van deze week moeten we onze campervan alweer inleveren; vrijdag vliegen we naar Perth.