Richting Margaret River; en Busselton

Weer op weg naar het noorden, zijn we weer even Pemberton in gereden. Deze stad vormt het hart van de forests met de grote Karri bomen. We zagen de ene 'road-train' na de andere  langs komen met ladingen van die enorme boomstammen. Toen we in het stadje rondliepen rook het er naar versgekapt hout. Al eerder waren we hier toen we de Gloucester tree (de uitkijkboom) beklommen. Nu hebben we er de Beedle-up falls bezocht. Het is altijd leuk om weer even een wandeling te maken bij een bezienswaardigheid, want elke wandeling is op verschillende plekken van informatieborden voorzien hetzij over het speciale van de plek, hetzij over de flora en fauna die je er ziet; altijd is het interessant. Nu zagen we weer de prachtigste bloemetjes en een paar schitterende papegaaien (groen met  zwarte koppen en een gele halsband)

Doorgereden naar Margaret River. Het was nog een hele rit en we hebben dan vaak de hele highway voor ons zelf. We kunnen kilometers rijden zonder ook maar iemand tegen te komen. Dat is wel makkelijk als ik ineens een mooie bloeiende boom of iets anders langs de weg zie om te fotograferen; Jan kan stoppen wanneer we dat willen! Het enige vervelende is dan wel dat we meteen belaagd worden door honderden vliegen!!!  Een echte plaag!  Ze kriebelen overal, maar kruipen ook in ogen en neus!  Margaret River is het hart van de wijnstreek van Zuid-West Australie. Dit gebied heeft net als de Barossa Valley een mediterraan klimaat, waardoor het goed wijnverbouwen is. Vandaar dat we weer wijngaard na wijngaard zagen en ook de zgn. cellar-door verkopen. Kleine wijnverbouwers bieden hun wijnen aan huis te koop aan.  Margaret River is een gezellige kleine stad. We hebben er weer boodschappen bij Coles gedaan (dat is echt een beetje 'onze'  supermarkt geworden) en zijn toen doorgereden naar Cowaramup, zo'n 10 km. ten noorden van Margaret River waar ik een overnachtingsadres geboekt had. Dat had ik telefonisch gedaan onderweg, maar net toen ik alle details zo'n beetje doorgegeven had werd de verbinding verbroken omdat er geen 'networkcouverage'  meer was. Maar de eigenaresse van het caravanpark had al een voicemailbericht ingesproken dat we van harte welkom waren!  We hadden die avond een prachtig huisje op een camping. Wat een luxe was dat! (en.... geen cockroach te bekennen! tot grote blijdschap van Jan) We hebben die avond zelfs een videootje bekeken.

De volgdende dag stortregende het!! (nee he, alweer), maar tegen 10.00 uur was het weer droog en zonnig, al stond er een enorme wind. Na een cappucino'tje bij de buren, een winery;  genaamd 3 Oceans, omdat we daar ook even konden internetten, en we en passant ook nog maar even een wine-tasting hebben gedaan, waar we een heerlijk Chardonnay aan over gehouden hebben, zijn we doorgereden naar Busselton. Deze plaats aan de kust is bekend vanwege zijn enorme lange jetty (aanlegsteiger) nl. bijna 2 km.! Tot de 60-er jaren konden daar nog zeeschepen aanmeren om gelost te worden. Jan en ik zijn helemaal tot het einde gelopen, vastgeklampt aan elkaar; het viel niet mee vanwege de sterke wind! (eigenlijk wel stormkracht) we waren ook zo'n beetje de enigen die dit avontuur ondernamen (toch uiteindelijk zo'n 4 km! in totaal). Daarna doorgereden naar Australind, waar we weer hartelijk ontvangen werden door George en Belinda.