Terug aan de kust, 30 oktober 2012

Eergisteren zijn we vanuit Malanda via Atherton de bergen in gereden naar Herberton. Het was bewolkt en wat mistig, maar in Herberton scheen de zon en daar bleek een mooi museum te zijn vergelijkbaar met het Openluchtmuseum bij Arnhem. Herberton heeft een verleden waarbij de eerste settlers zich vestigden om goud en tin te zoeken en om hout te kappen want in de bossen groeiden vele waardevolle houtsoorten zoals red ceder, walnut enz. En de bomen hier waren enorm; vaak met een diameter van wel meer dan twee meter! Die eerste settlers woonden in golfplaten huisjes en die waren dus te zien. Er was een enorme collectie gebruiksvoorwerpen, gereedschappen, machines, maar ook werd een duidelijk beeld gegeven van hoe men daar woonde en werkte en het leven aangenaam probeerde te maken.. Er was bijv. een prachtige apotheek, maar ook een school en werkplaatsen. Overal waren gebruiksvoorwerpen te zien die ons ook erg aanspraken omdat ze herkenbaar waren uit onze jeugd. Jan heeft er maar liefst zo'n 200 foto's genomen, dat zegt wel wat!

Later zijn we doorgereden naar Ravenshoe, het hoogst gelegen stadje in Queensland (920 m.) het zag er wat uitgestorven uit toen we er aankwamen en het begon ook al wat te schemeren, maar we zagen een motel met pub in de hoofdstraat en daar hebben we een kamer gehuurd. De rest van de kamers werden vnl. gehuurd door stoere werklui. De goedkoopste kamer die we tot nu toe gehad hebben, maar wel een van de betere (zonder kakkerlakken). En we bleken ook nog in de pub, waar de stoere mannen bier zaten te drinken en ondertussen wat wedjes op de paardenraces maakten, te kunnen eten en dat bleek toch fantastisch te zijn. We hadden zelfs oesters als voorafje!

Vanochtend vroeg wakker, want die stoere werklui stapten om 6 uur in hun 'Ute' (auto met een open laadbak), maar wij draaiden ons nog eens lekker om voor twee uurtjes. In Ravenshoe hebben we ook nog het visitorscentre bezocht, dat een mooie tentoonstelling had over de flora en fauna van het gebied, maar ook van de plaatselijke Aboriginals. Heel interessant. De medewerker van het visitorscentre, veelal een gepensioneerde vrijwilliger, bleek van oorsprong een Nederlander te zijn, die op z'n 19e (1955) naar Australië was geëmigreerd.

Vandaag hebben we weer een zgn. Canopy-walk gedaan in de rainforest. De wandeling voert je dan over aangelegde, verhoogde wandelpaden bestaande uit (metalen of houten) vlonders en roosters. Je loopt dan als het ware tussen de boomtoppen. Een regenwoud bestaat uit vele lagen, op de grond is het donker, maar hoe hoger je komt hoe lichter het wordt en daar groeien dan ook weer andere planten, zoals varens en bromelia's. De hoogste boomtoppen zijn zeker 40/45 m. hoog! Daar aangekomen blijken de bomen dan ook vaak te bloeien en dragen vruchten zodat daar veel vogels, maar ook vlinders te zien zijn, waaronder de prachtige Ulysses vlinder. Dan zie je ineens iets felblauws langs fladderen. Het is echt ongelofelijk dat vlinders zo hoog kunnen komen.

Onderweg naar Innisfail (aan de kust) reden we dikwijls door stukken regenwoud, met enorme boomvarens, geweldig om te zien. Maar heel veel is ook gekapt om plaats te maken voor veeteelt.

Nu zitten we in Flying Fish Point, een plaatsje even buiten Innisfail, direct aan het strand. We verblijven in een klein huisje op een camping. We zijn even op het strand wezen wandelen, maar Jan heeft daar niet zo op omdat overal weer waarschuwingsborden staan voor krokodillen..... We vonden nog een leuke kleine eetgelegenheid, met waar nog een ander stel zat te eten; jawel ook Nederlanders! Morgen rijden we weer naar Cairns voor alweer onze laatste 2 dagen in Queensland.